Diagnostyka wiroprądowa rurek w urządzeniach wymiany ciepła to nieniszcząca metoda badania prądami wirowymi, która polega na wprowadzeniu do rurki sondy, która indukuje w materiale rurki prądy, a z oddziaływania pola elektromagnetycznego tych prądów na sondę można ocenić stan rurek.
Badaniem wiroprądowym można wykryć bez demontażu rurek takie wady jak:
-
ubytki grubości ścianki na całej długości i obwodzie rurki powstale na skutek korozji, erozji, wżerów, otarć rurek o podpory, wytarć przez kulki gąbczaste itp.;
-
wady technologiczne i materiałowe;
-
wgięcia.
Dzięki przeprowadzonym bandaniom można wyeliminować rurki o ubytku grubości ścianki powyżej dopuszczalnej granicy, a przez to znacznie zmniejszyć prawdopodobieństwo awarii bądź teź podjąć decyzję o częściowym lub całkowym przerurowaniu urządzenia. Efektem końcowym badania jest raport, gdzie na rysunku dna sitowego zaznaczone są różnymi kolorami rurki o różnym stopniu ubytku grubości ścianek. Daje to graficzny, łatwy do interpretacji obraz stanu technicznego urządzenia.
Ponadto w raporcie podane są:
-
dokładna wartość liczbowa w procentach ubytku materiałowego ścianki badanej rurki;
-
lokalizacja wad względem den sitowych;
-
informacja czy wada jest po zewnętrznej czy po wewnętrznej stronie rurki.
